.jpg)
Annem Duvardın Ardında
Tabanımda çamur
Ellerim kırmızı
Kanlı vahşetin kurbanlarındanım
Bana kapısını açmamış
Annemin gazisiyim
Her gün yaz diyor şair
Yalnız yazarken cehennemdeyim
Yazmazken ise bir zebani
Aşığımı da bulamadım; dostumu da
Sarı sayfaların ardında
Kendimle konuşuyorum
Diyecek çok şeyim var
Bu tüy kapaklı defterde de
Yılgın bir acının ucunda
Parmak izimde, belginimde...
O etrafını delice aydınlatan ışık
Kendine yetmiyor artık
Ben kalemimle
Hislerime ihtiva olsam da
Anlatmak istediğim anlamıyor
Kime mutabık
İşte bu şiirde, tam da bu şiirde
Kafiye yoksa da,
Bir musiki var, ortada
Çünkü bana kapıyı açmasa da
Annem o duvarın ardında, elinde kemanla
Ve tabanı çamur, eli kanlı er
Bir çaçaronsa
Bazen susup affetmek yeter
Karanlık bir kapının ardında
Bir kurşun kalemin ardında