Nilgün Marmara anısına. Şiirin içeriğini daha iyi anlamanız adına şairin ölüm hikayesini ve intihar mektubunu okumanızı öneririm. Rahmetle anıyorum.

 

Selamlar

Bilir atlasını kuşlar

Suyun akışına müdahale eden

Her intiharı

Bilir.

Sen sarı ve yeşilleri

Gri ve siyah yapanlara kız

Bunun sorumlusu sen değilsin

Ben değilim, biz değiliz.

Her çilenin muhtevasını çeker kuşlar

Onlar üzüntüyü bir damla etmeyi

Çok iyi bilir

Uçuşan her kader sayfasının 

Bir sonraki bölümünü okur

Belki de o sayfa boştur,

Kim bilir?

Günler geçer, çaba gerekmez

Çivi değil çakasın, iş değil gidesin

Kanayan yara yok şifa bulasın

Ruh acısıdır, göremezsin ama oradadır

Senin acını göremez belki ama

Yarayı açan kuştur, bilir

Kuşlar uçar, konar, yuva yapar

Camında belirir belli belirsiz

Nefes alamayışını görür

Neden der, sen de uçmuyorsun?

Düşünürsün

Belki eline bir kalem alır

Selamlarsın geçip gideni

Kuşlar işte bunu,

Pek iyi bilir

Balkondan sıçrarsın küçük

Kırık kanatlarınla

Sana bakan kuşlar

Tutmaz seni

Sen tutacağını bilir sanırsın

O yüke girmez kuşlar

Çünkü,

Ben damlayım, biz damlayız

Her damlayı bilir kuşlar

Aslında her üzüntüyü bilir 

Görmek istemez sadece

Sen kuşlar, 

Ben kuşlar, biz kuşlar.