Aslında Osmanlıca yazdığım bir divan şiiri/şarkısıydı. E biraz da anlaşılsın isteyince yalın yayımladım. İyi okumalar!

 

Edası Âmâ Eden

Bu ne âlâ bir gündür 

Seçilmiş nehirlerden nâğmevâr

Yıldızlar çarşaflara devrilmiş

İçimi doldurur bilkuble 

Yerde açan her çiçek sekiyor 

Sandalyesi kurulmuş çadırlarda 

Bir yudum âb-ı hayat içer 

Tesâdüflerden uzaklarda 

Kesinliğe yakın yerlerde ihtimâl

Bu ne âlâ bir gündür 

Güneş yağmurla el ele verir 

Günahsız bir âlemdir 

Gülümser semadan hayretle 

Lay la la lay la la lay 

Mızıkalar şen şakrak çalar 

Izdırâbın bittiğini haber etmişler 

Rüzgârın fısıldadığı sırlarla 

Düşler dolaşır gökyüzünde 

Kanat çırpar hürriyet kuşları fizana 

Her biri bir umut tohumuyla

Bu ne âlâ bir gündür 

Gece neşeyle gündüzü kucaklarken 

Hüzün vedâ eder 

Kâinâtın eşsiz dansında 

Zaman durur seyreder büyülenmişçe 

Işığın en parlak tonlarında 

Böyle bir günde 

Hayaller gerçeğe dokunmak ister.