Ben ana olamam, ne haddime
Bir evlâdın başını okşamak neyime,
Bir henedeki temizlikten acizken.
Bir kucakta evlat yetiştirmek beyhûde,
Hem belim ağrır benim,
Henüz kendimi büyütemedim
Biraz yorulsam hemen gözyaşı dökerim,
Nasıl bir çocuğa bakabilirim?
Korkarım onu emzirmekten
Henüz bakkala ekmek almaya gidemem,
Dondurmayı ısırarak yemeye güç yetiremem,
Çiçeğime dahi bakamam, su veremem.
Kitap okurum az buçuk,
İnsanlarla alay ederim nâzenin,
Kaldırımda çizgilere basmam,
Zira oyunu kaybederim o zaman.
Hastalanınca hastaneye gidemem,
Sabahları kalkamadığımdan
Bir ceket giyer, caka satarım,
Dostlarla biraz meşgale ararım,
Hedef koyar, ona kafa yorarım,
Ulaşırım ulaşamam orasına ben bakarım.
Gece evime dönerim en az yekpare
Henüz kendime olamadım anne
Nazlı bir kedim var,
Sözleri nâmı âlemde destân olmuş,
Bir meskeni paylaşırız, o benden mahir,
Herkesi kıskanır, her şeyi kıskanır.
En azından kedidir, kedi gibi davranır.
Entarimi ütüleyemem, elim yanar
Mama hazırlayamam, üstüm kokar
Elimin hamuru yok, kiri var
Ben ana olamam, hayatım paklanır.